Na pomysł stworzenia modułowej protezy dłoni wpadła Ewelina Drelich, absolwentka studiów inżynierskich na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa, a obecnie studentka Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych. Skąd inspiracja?

Dziecięce marzenia

– Od dziecka marzyłam, żeby zostać lekarzem. Niestety bardzo boję się krwi. Uznałam, że nie jest to dobry pomysł, ponieważ za każdym razem będę mdleć przy pacjencie – śmieje się Ewelina Drelich.

Studentka znalazła jednak sposób, by pomagać ludziom. Podjęła studia na Wydziale MEiL na kierunku automatyka i robotyka, specjalność biomechanika i biorobotyka. Poszukując tematu do pracy inżynierskiej, myślała o wykonaniu małego humanoidalnego robota. Okazało się to jednak zbyt dużym projektem. Zdecydowała się zatem zająć jego częścią – ręką.

– Stwierdziłam, że stworzenie protezy dłoni będzie świetną alternatywą. Dzięki temu mogę pomóc ludziom z realnym problemem – amputacją dłoni, łącząc to z moim zamiłowaniem do techniki – mówi.

Głównym celem pracy było stworzenie bazy mechanizmu protezy, która w przyszłości mogłaby zostać zastosowana do budowy protezy „uniwersalnej”, tj. mogącej w sposób tani, poprzez wymianę odpowiednich elementów szkieletowych, „rosnąć” wraz z człowiekiem. Jednym z głównych założeń konstrukcyjnych była również „zamkniętość” mechanizmu protetycznego, czyli umieszczenie wszystkich mechanizmów wewnątrz obudowy.

Ciąg dalszy artykułu na stronie pw.edu.pl.

Projekt „Antropomorficzna proteza dłoni – budowa i badanie funkcjonowania prototypu kciuka” jest finansowany w ramach realizowanego w PW programu „Inicjatywa doskonałości - uczelnia badawcza”. Znalazł się w gronie laureatów konkursu na granty badawcze „BIOTECHMED-2: Start” Centrum Badawczego POB Biotechnologia i Inżynieria Biomedyczna.